همان طور که در جدول ۴‑۱۰ نشان داده شده است با داشتن مقادیر دقیق مقادیر پارامتر خطوط و اعمال روش اول جایابی بهینه واحدهای اندازهگیری فازوری که در[۲۵] و [۲۶] ارائه شدهاند، میتوان با ۱۸ واحد اندازهگیری فازوری به تخمین حالت سیستم پرداخت. اما فرض داشتن مقادیر دقیق پارامترهای خطوط به این الگوریتم ایراداتی را وارد میکند. با روش ارائهشده در این پایاننامه میتوان بدون نیاز به پارامترهای خطوط و با ۲۳ واحد اندازهگیری فازوری به تخمین حالت سیستم پرداخت. در این حالت تعداد دستگاههای اندازهگیری در حدود ۲۵% افزایش یافته است اما باید دقت داشت که علاوه بر اینکه نیاز به داشتن پارامترهای خطوط را از بین میرود، قادر خواهیم بود پارامترهای ۹۰% خطوط را نیز تخمین بزنیم.
در روش ارائهشده شماره ۳، با ۲۵ واحد اندازهگیری فازوری قادر خواهیم بود تا تمامی ولتاژهای شینها و پارامترهای خطوط را به طور همزمان تخمین بزنیم. این در حالی است که در[۴] و [۱۱]برای تخمین زدن ولتاژ شینها و پارامترهای خطوط بر روی تمامی شینهای سیستم از واحدهای اندازهگیری فازوری استفاده کردهاند که در این سیستم به ۳۹ دستگاه نیاز است. اما این کار، در روش ارائهشده در این پایاننامه با ۲۵ واحدهای اندازهگیری فازوری قابل انجام است.
علاوه بر این با در نظر گرفتن شینهای تزریق صفر که در روش ۴ و ۵ بررسی شدهاند باز هم از تعداد واحدهای اندازهگیری فازوری استفادهشده برای رویتپذیری سیستم کاسته شده است. بطوریکه با در نظر گرفتن این شینها با ۲۰ واحد اندازهگیری فازوری و بدون نیاز به پارامترهای سیستم میتوان به تخمین حالت سیستم پرداخت.
همچنین در روش شماره ۵ با در نظر گرفتن شینهای تزریق صفر و بوسیله ۲۱ واحد اندازهگیری فازوری میتوان به طور همزمان به تخمین حالت و پارامتر سیستم پرداخت. همان طور که مشخص است با روش ارائهشده تقریباً با قرار دادن واحدهای اندازهگیری فازوری تنها بر روی نیمی از شینهای سیستم، الگوریتم تخمین قادر خواهد بود تا تمامی ولتاژهای شینها و پارامترهای خطوط را به طور همزمان تخمین بزند.
ارزیابی دقت تخمینگر پارامترهای سیستم
پس از اینکه جایابی بهینه واحدهای اندازهگیری فازوری انجام شد نوبت به تخمین پارامتر میرسد. هر یک از نتایج جایابی بهینه واحدهای اندازهگیری فازوری را که در جدول ۴‑۲ آورده شدهاند را میتوان بر روی شبکه جایگذاری کرد و به تخمین پارامتر پرداخت. برای بررسی کارایی الگوریتم، تمامی بسته‌های تخمینگر موجود بر روی شبکه ۳۹ شینه IEEE به الگوریتم تخمین پارامتر داده شده است تا وابستگی الگوریتم تخمین حالت-پارامتر سیستم به جایابی بهینه واحدهای اندازهگیری فازوری در آن از بین رود. همان طور که در فصل ۳ توضیح داده شد برای تخمین پارامتر نیاز داریم تا بیش از ۳ نمونهگیری از سیستم قدرت داشته باشیم. الگوریتم ارائهشده را میتوان از دیدگاههای متفاوتی مورد بررسی قرار داد:
فاصله نمونهگیریها
تعداد نمونهگیریها
تخمین پارامترهای یک خط بوسیله تخمینگرهای مختلف
در ابتدا به بررسی تأثیر تعداد نمونهگیریها بر روی الگوریتم تخمین پارامتر پرداخته خواهد شد و سپس به تأثیر فاصله نمونهگیریها بر روی دقت تخمین پرداخته میشود.
بررسی تأثیر تعداد نمونهگیریها بر دقت تخمین
همان طور که بررسی شد برای این الگوریتم حداقل ۳ نمونهگیری نیاز است؛ بنابراین الگوریتم را با تعداد مختلفی نمونهگیری بر روی سیستم اعمال کرده و نتایج با هم مقایسه خواهد شد. برای بررسی این موضوع مطابق با جدول ۴‑۱۱ از ۳، ۴ و ۵ نمونهگیری استفاده خواهد شد. برای بررسی الگوریتم، دو ترکیب ۳تایی مختلف از میان ۸۲ ترکیب انتخاب شده است. نتایج کامل شبیهسازیها در پیوست ۱ آورده شده است.
جدول ۴‑۱۱: تعداد نمونهبرداری در الگوریتم تخمین
| برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید. |
| تعداد نمونهبرداری | شماره حالت نمونهبرداری |
| ۳ | حالت ۱ |
| ۴ | حالت ۲ |
| ۵ | حالت ۳ |
در جدول ۴‑۱۲ مقدار دقیق پارامترهای خطوط ۸-۷ و ۸-۵ آورده شده است. مقادیر تخمین زده‌شده و درصد خطای تخمین در جدول ۴‑۱۳ و جدول ۴‑۱۴ قابل مشاهده است.